De relatie met mijn benen
De relatie met mijn benen
*
** Deze tekst kan confronterend zijn **
*
*
Mijn benen
Wat hebben ze geleden
Zo vaak gebroken
Een echte “breke-been” (oud synoniem voor mensen met de broze botten ziekte)
Er nog veel vaker in gesneden
Door de chirurg
Correcties van de stand
Omdat men vond dat de natuurlijke stand niet goed was
Pinnen plaatsen ter versteviging
Omdat men vond dat mijn benen anders te breekbaar waren
Los van de fysieke pijnen
Hebben mijn benen ook geleden onder mijn eigen frustraties
Ik was zo vaak boos op m’n benen
Ze bezorgde me zoveel pijn, ongemak en lijden
Fysiek en emotioneel
Ik heb me zo vaak minderwaardig gevoeld
Omdat ik niet kon lopen
Niet kon doen waarvoor benen bedoeld zijn
Ze niet goed werkten
Niet goed waren
Ik mezelf, met deze benen, niet goed genoeg vond
Ik heb me zo vaak machteloos gevoeld
Als m’n benen weer eens braken
En ik uit mijn dagelijkse leven werd gerukt Omdat ze ingegipst of geopereerd moesten worden
Als ze dan 6 weken later uit het gips kwamen
Keek ik er naar
Had ik soms het gevoel dat het helemaal niet mijn benen waren
Ook al zaten ze vast aan mijn lichaam
Ik moest ze telkens opnieuw ontdekken
Er weer op leren bouwen en vertrouwen
Er is een korte periode in m’n leven geweest waarop de artsen me voorhielden dat ik toch kon lopen.
Ik ging 3 maanden intern in een revalidatiecentrum
Maar telkens ging er iets mis en was er weer een operatie nodig
Ik voelde me keer op keer in de steek gelaten door m’n eigen benen
Voelde me machteloos, boos en verdrietig
Gaf m’n benen de schuld
Ik beschouwde ze als een last
M’n benen
Ik vond ze lelijk
Mijn kromme luciferstokjes
Vol met littekens
Waarom had ik die dingen eigenlijk?
Ik zat toch altijd in m’n rolstoel
Had ze daardoor niet eens nodig
Ik was ze liever kwijt dan rijk…
Ik wilde er vanaf
Wilde andere benen
Mooie, gespierde benen
Benen met een normale lengte
Waar ik wél op kon lopen
Mee kon springen, rennen, dansen, klimmen
Door het zand, de modder of het zeewater kon banjeren
Ik wilde benen die mijn lichaam zouden dragen
Waar ik op kon bouwen
Benen die niet telkens zouden breken
Waar ik op kon vertrouwen
De realiteit was dat ik die benen niet had
En dat frustreerde me
Vanuit die frustratie heb ik ze jarenlang verwaarloosd
Ik gebruikte ze niet
Trainde ze niet
Bekeek ze nooit in de spiegel
Raakte ze amper aan
Alleen even vluchtig tijdens het douchen
Maar nooit met liefdevolle aandacht
Gelukkig is het nooit te laat voor verandering
Daarom eer ik vandaag mijn benen
Mijn prachtige benen
Die door al het lijden dat ze hebben doorstaan
Hebben bewezen hoe krachtig ze zijn
De littekens het zichtbare bewijs
Van al het onzichtbare leed dat ze hebben meegemaakt
Het verdriet dat in de lichaamscellen van m’n benen ligt opgeslagen
De tranen die gaan stromen zodra m’n benen met zachte, liefdevolle aandacht worden aangeraakt
De woede die ik er via m’n benen uit kan schoppen, als ik schop tegen een kussen
Wat een kracht en wijsheid schuilt er in die benen van mij..
Mijn benen
Anders dan gemiddeld
Uniek
Prachtig
M’n benen
Dankjewel
Dat jullie er zijn
Dat jullie mijn benen zijn!
Ik ben benieuwd
Hoe is jouw relatie met (delen van) je lijf?
